De tentoonstelling De Magische wereld van de Woestijn is te zien van 6 juli t/m 6 september 2017.

U bent van harte uitgenodigd voor de bijzondere woestijnexpositie, die Nelleke van Nieuwenhuijzen heeft samengesteld. Bij het zien van deze expositie kunt u nader kennis maken met haar passie voor de woestijn.

Door haar manier van fotograferen weet ze intrigerende momenten en details, die ze tijdens haar woestijnreizen ervaart en beleeft, vast te leggen.

Nelleke heeft de laatste 11 jaar verschillende tochten met een kameel, te voet en met een 4WD door de Westelijke woestijn, de Sinaïwoestijn in Egypte en de prachtige zandvlaktes met Prehistorische rotstekeningen/gravures in Zuid-Algerije gemaakt.

De fascinerende schoonheid van de woestijn, de stilte, de oneindigheid, de ruimte en de bijzondere lichtval geven het ongrijpbare van het landschap weer.

Het fotograferen is voor Nelleke een manier om haar gevoelens in foto’s vast te leggen, tevens blijkt uit haar foto’s, dat ze nadenkt over de diepere betekenis van het leven.

In de woestijn ben je één met de natuur, je ontdekt hoe weinig je nodig hebt.

Genieten van elke minuut in de woestijn, slapen onder een overweldigende sterrenhemel, lopen in het zand, het niets, het alles, dit intense gevoel toelaten in je hart.

Bij enkele foto’s heeft Anne Hanse gedichten gemaakt, zij laat op haar manier zien wat er in de foto leeft. Anne is lid van de Reizende Dichters op Goeree Overflakkee.

Nelleke haar website is: http://www.woestijn.net/ 

U bent van harte welkom bij deze expositie na de kerkdienst op zondag 16 juli, 6 en 20 augustus en 3 september (vanaf 11.00 uur tot ongeveer 12.00 uur), op verzoek (even aanbellen bij de fam. Schrier die boven de kerk woont) en elke woensdagochtend van 10.00 – 12.00 uur.

De tentoonstelling Wandkleden door Coby Bakker was te zien van 5 mei t/m 5 juli 2017.

Tentoonstelling Wandkleden door Coby Bakker. Toen patchwork / quilten in Nederland bekendheid kreeg, is Coby Bakker daarmee aan de slag gegaan. Om de diverse technieken te leren en uit te proberen heeft zij cursussen en workshops gevolgd. Bij het traditionele patchwork en quilten gelden strakke regels. Na verloop van tijd kreeg zij de behoefte om zich daarvan los te maken. Zij wilde vrij werken, op haar eigen manier. De werkstukken die zij nu maakt zijn allemaal naar eigen ontwerp. Zij wordt geïnspireerd door vormen die ritme, rust, helderheid of licht uitstralen. Soms ook door een woord of tekst die zij hoort of leest en die vervolgens in haar hoofd blijft hangen.

Textiel is voor haar een bron van inspiratie. Toen zij ontdekte hoe zij zelf haar stoffen kan verven, ging er een wereld voor haar open. Je kunt namelijk verven in een eindeloze reeks van kleuren en nuances. Opeens had zij de mogelijkheid om te werken met stof die precies de kleur heeft die zij nodig heeft.

De uitdaging ligt voor haar in het werken met verschillende materialen zoals katoen, zijde, linnen, tule, vilt, wol, organza, tyvek, papier en alles wat zij denkt te kunnen gebruiken. Daarmee kan zij naar hartenlust experimenteren. Coby verbindt meerdere materialen met elkaar door middel van naaien, (machinaal) borduren, punchen, stempelen, smelten, vliesofix en oplosbaar vlies.

Zo ontstaan haar werkstukken.  Grote quilts en wandkleden voor aan de muur, maar ook klein werk om in te lijsten of als kaart te versturen.

De tentoonstelling Het Dorpje Doel door Wilma Schrier, Marga Jansen en Gerda Boevé was te zien van 8 maart t/m 3 mei 2017.

Doel is een polderdorpje in België dat veranderde in een spookstadje. Dat ging niet van de ene op de andere dag. Daar zijn jaren van strijd aan vooraf gegaan.

Omdat de overheid de haven wilde uitbreiden werden de bewoners gedwongen om te vertrekken. Overal in het dorp kom je leuzen tegen die de strijd tot uitdrukking brengen.

De wanhoop en het verdriet zijn er uit af te lezen.

Doel telt nog enkele bewoners die doorgaan met vechten tegen de plannen van de overheid. Maar na jaren leegstand is de aftakeling van de huizen begonnen.

Vandalen hebben in de afgelopen jaren de huizen kapot gemaakt en de muren bespoten met graffiti. De muurschilderingen waren aanvankelijk bedoeld als kunst die de huizen moest beschermen maar is ontaard in een hoop lelijke tags en rommel.

Marga Jansen en Wilma Schrier zijn meerdere keren in Doel geweest om er te fotograferen.

Bij de foto’s die zij daar hebben genomen heeft Gerda Boevé gedichten gemaakt.

Samen willen Gerda, Marga en Wilma een indruk geven in woord en beeld van de gebeurtenissen in Doel.

De tentoonstelling Golven van vrijheid door Niels Snoek was te zien van 7 januari t/m 1 maart 2017.

In de kerk is er permanent een tentoonstelling. De tentoonstellingen zijn te bezichtigen op de zondagmorgen na de kerkdienst vanaf circa 11.00 uur tot 12.00 uur, op de woensdagmorgen van 10.00 uur tot 12.00 uur  en op afspraak met de familie Schrier.

Bij het overschilderen van eerder gemaakte schilderijen kan je geïnspireerd raken door de onderliggende voorstelling. In dit geval schilderde Niels Snoek verder met de aanwezige kleuren, de kleuren van de zee.

Vrijheid is een begrip waar we doorgaans een beperking aan toevoegen, er het tegengestelde van on-vrijheid van maken. Je bent vrij wanneer je niet gevangen bent. Maar je hoeft niet in een gevangenis te zitten om je gevangen te voelen. Gevangen in fysieke omstandigheden is één ding, maar het gevangen zitten in gedachten en gevoelens is iets heel anders. Veel religies en filosofieën hebben daar aandacht aan besteed en hier theorieën over verkondigd: bestaat werkelijke vrijheid?! De meningen blijven verdeeld, want een mening kan je per definitie als ‘onvrij’ beschouwen, omdat deze altijd ingeruild kan worden voor een andere mening.

Als schilder weet Niels dat vrijheid niet is weer te geven, maar hij hoopt dat iets van zijn gevoel van vrijheid tijdens het schilderen over komt tijdens het kijken naar deze werken.

Poëtisch verwoord hij het als volgt:

de zachtheid van golven van diepte en vrijheid in lichte tinten binnen en buiten kaders en grenzen voorbij hoop en wanhoop ze verzetten mijn stem – geluid en luisteren naar waar-achter gedachten verwachtingen bedachte dingen zoals gezang van Syrenen naar meer mannen en meerminnen die verleiden en beminnen; zinnen strelen even later

vervelen, smachten naar anders steeds maar opnieuw en nieuwsgierig naar meer vergeet je tederheid en teer; laat hen de branding het eeuwig ruisen duik naar beneden tevredenheid wenkt en sust – voorbij storm en vorm; rust in je eigen blijvende zachtheid

De tentoonstelling Kleur-rijk door Nel Saarloos – van Otzel was te zien van 5 november 2016 – 4 januari 2017.

Rond 1990 is Nel Saarloos begonnen met schilderen bij Kees van de Wetering in Zierikzee. Tevens heeft zij in het binnen- en buitenland meegedaan aan verschillende cursussen, schilderweken en workshops in uiteenlopende technieken.

Vandaar dat haar werk nogal gevarieerd is: ingetogen zwart/wit of juist heel uitbundig van kleur. Zij was altijd al creatief bezig met kleuren.

Schapenwol spinnen en verven. Laaiend enthousiast was zij als de wol uit het verfbad kwam met schitterende kleuren. Dat zie je nu ook terug in haar werk.

Uitvergrotingen van eerder gemaakte collages of nonchalant geklieder vormen vaak een uitgangspunt voor een schilderij. Experimenteren in verschillende technieken, zij vindt het heerlijk!

In 2002/ 2003 heeft zij op de vrije academie (SKVR) in Rotterdam model- en portrettekenen/schilderen gedaan.

Daarna veel met ecoline gewerkt… dus veel kleur en laat maar lopen dat water.

Op die manier is zij ook met acrylverf gaan werken en heeft duidelijk een eigen stijl ontwikkeld waar zij zich lekker bij voelt en heel ontspannen kan werken.

Een stijl die bij haar past: abstract/figuratief. Wat brutaal, raadselachtig en bovenal kleurrijk. Zij weet niet wat het wordt als zij begint. Tijdens het schilderen verschijnen vormen die zij wil laten zien en soms laat zij ze ook weer verdwijnen.

Het blijft geheimzinnig. Je vraagt je steeds af: ’wat gebeurt hier nu eigenlijk allemaal?’

In Palet nr. 307 – 2003  heeft een mooi artikel gestaan over haar werk. Onderstaand enkele foto’s van haar werken.

De expositie ‘Quilts’ door Hendrieke Velthuizen was te zien van 9 september – 2 november 2016.

Twintig jaar geleden was Hendrieke Velthuizen bij boekhandel Donner waar zij een boek zag over quilten. Dat heeft zij gekocht maar ze kwam er niet helemaal uit hoe het werkte. Het heeft jaren in de kast gestaan en af en toe keek zij het in, ze vond de kleuren en patronen geweldig en wilde het heel graag kunnen. Tien jaar geleden kreeg ze een foldertje van haar vader en zijn vriendin, zij waren bij het quiltgebeuren in Brielle geweest, de quiltwinkel daar. Zij is daar naartoe gegaan en was meteen verkocht. In februari zou daar een beginnerscursus starten en daar heeft zij zich voor opgegeven. Inmiddels is zij vele cursussen verder en maakt zij allang niet meer alleen het traditionele patchwork. Maar bij alles wat ze doet blijft het werken met textiel de basis. Hendrieke werkt met de hand en de machine.

Onderstaand een aantal van haar werken.

De expositie Impressions door Hans Oosterom was te zien in onze kerk van 8 juli  – 7 september 2016.

Hans Oosterom (’45) groeide op in het Rotterdamse Tuindorp Vreewijk. Na omzwervingen in Amsterdam, Parijs en Culemborg kwam hij zo’n 5 jaar geleden naar Bruinisse en ontwikkelde zijn geheel eigen wijze van “lichtschrijven”. Daarvoor werkte hij jarenlang in de dagbladwereld en ontwikkelde nieuwe ondernemingen; vanaf 2000 tot zijn pensionering had Hans een praktijk voor psychotherapie.

In zijn hoofd zitten ontelbare beelden, kleuren, stemmingen en muziekjes, die zich mengen met wat zijn ogen zien. Vervolgens mengt hij weer dat, wat doorgaat voor dé werkelijkheid, met zijn oudere indrukken tot nieuwe beelden. Soms gaat dat mengen heel bewust, vaker ongemerkt: hij doet het dan zoals het voor hem goed is. Hij werkt met zijn palet, zijn keuze van filters en programma’s naar een eindbeeld. Een complex proces dat ruimte biedt voor toevalligheden, verrassingen en cadeautjes in de vorm van nieuwe vormen of kleuren.

Echt klaar is het pas wanneer het beeld met vaak intense pigmenten aan een hoogwaardig vel papier of een plaat aluminium is toevertrouwd.

De expositie “dances and portraits” door Turgay Orgun was te zien in onze kerk van 18 mei – 7 juli 2016

Turgay Orgun is 59 jaar en werd geboren in Turkije. Hij werkt als bouwkundig ingenieur en fotograferen is zijn hobby. Meestal neemt hij foto’s van musicals, dansshows en concerten. Ook portretteert hij de artiesten. Hij gebruikt een Fujifilm X-Pro 2 camera met verschillende lenzen.

Zijn volgende project is het fotograferen van verschillende architectonische structuren in Nederland.

Op woensdag 18 mei werd deze expositie om 11.00 uur officieel geopend door Yasemin Sözer en Turgay Orgun zelf.

De expositie Wonderland was te zien van 5 maart t/m 16 mei 2016.

Yasemin Sözer werd in 1958 in Turkije geboren en woont vanaf 2006 in Nederland.

1977. Studeert af aan de Opleiding – Onderwijs schone kunsten-Onderwijzer tekenen-handwerken. İzmir, Turkije.
1978. Diploma ter Voltooiing van het Licentiaat –Tekenen / Handvaardigheid

Eskişehir Anadolu Universiteit, Turkije.

1998. Diploma Hoger Licentiaat – Verwierf Master van Kunst (MB) Onderwijs in Tekenen / Handvaardigheid graad aan de Pamukkale Universiteit, Turkije.
1999. Verkrijgt haar Ph.D. (Doctor van Kunst en Humanisme “Een humanistische benadering van kunst Onderwijs in de gereorganiseerde Educatieve Faculteiten in de hoofdvakken Tekenen-Handvaardigheid”)

Over haar schilderijen zegt ze:

“Ik koester mijn afkomst in mijn werk. Mijn geboortegrond Anatolia in Turkije is een groot cultureel mozaïek”. Alle culturen, zoals van de Hunnen, de Mongolen, de Uartu en de Hittieten, maar ook de Byzantijnse en Ottomaanse interesseren haar. Zij wil zich manifesteren als haar voorouders om vrij in haar kunst te zijn en om haar eigen kunsttaal te maken.

Naar haar mening is bij de voorbereiding van een nieuwe tekening een vlek die zomaar ergens op een canvas getekend is van grote waarde, er dient geen opzet te zijn bij het maken van die vlek, zodat zij zich kan focussen op het onderbewustzijn.

Door het gebruik van haar fantasie en onderbewustzijn bij een vlek die zonder enig bewustzijn ergens gezet is, ervaart zij een grote passie bij het vormen van deze vlek tot een zeer waardevolle kunstwerk.

In deze periode is er tot mei keramiek te zien van Hanneke Veldhorst (1938)

Zij volgde in de zestiger jaren van de vorige eeuw aan de Vrije Academie voor Beeldende Kunsten in Den Haag de lessen tekenen en beeldhouwen en besloot in de jaren tachtig zich toe te leggen op keramiek. Zij kreeg les van Ineke van der Bol, Pauline Hoeboer, Ank van Leeuwen en Thessy Ries, allen Haagse ceramisten en volgde vele workshops t.b.v. het rakustoken. Zij nam/neemt deel aan groepsexposities en kunstroutes en werkt behalve op de draaischijf ook veel met vrije vormen, vaak met engobes beschilderd.

Foto’s Bram

Op 13 t/m 16 mei is de Remonstrantse kerk een van de locaties van de KUNSTKIJK en gelden aangepaste openingstijden (zie het programma van de Kunstkijk)