Advent viering 2016
Geschreven door Jan de Vries
Woensdagavond 14 december 2016 mochten we weer onze jaarlijkse advent bijeenkomst vieren.
Het was weer een gezellig, sfeervol samenzijn met 36 aanwezigen. Een ieder die er op welke wijze dan ook
aan heeft meegewerkt; hartelijk dank!
Het programma:
Welkom
Zingen lied 441 vers 1
Gebed
Rob en Lieke: Middeleeuws kerstliedje
Gedicht: Irene “En overal” van Gerda van Dijk-Boevé
Cantone: Two Thousand decembers ago
Wanda en Chloë een gedicht met zang
Zingen lied 444
Lieke gedicht “Advent” met begeleiding door Rob
Zingen lied 462
Pauze
Rob Soeteman speelt op het orgel; “Puer Nobis nascitur”van Jan Pietersz Sweelinck
Jan Klijnsma vertelt een kerstverhaal, een moderne versie van het sprookje van het meisje met de zwavelstokjes
Chloë zingt!
Gedicht: Meta “Het is mij overkomen”
Cantone zingt “The first Noël” en “In dulce jubilo”
Gebed: het Onze Vader
Dankwoord en collecte
Zingen lied 248
Zegenbede.
Gedicht gelezen door Irene
……en overal
…en overal lopen mensen op straat,
wordt er gepraat, gelachen,
zijn winkels open, fel verlicht
…en overal wonen mensen,
in huizen, tenten en
kastelen
…en overal wordt het kerst,
ieder jaar weer het verlangen
naar verandering
…en overal wordt gebeden,
gehuild, gezongen,
om vrede en rust
…en overal is God, die wacht
op goedheid in de mensen,
op een welkom voor zijn zoon,
op helder licht en grenzeloze liefde,
oprecht verwachten en vertrouwen
zoals Hij het heeft bedoeld
…en overal zijn mensen
die weten dat het kan,
dat onze handen samen
de liefde kunnen dragen,
dat onze harten samen
de vrede kunnen vinden
…en overal komen mensen samen.
Gerda
Gedicht van Wanda met gezongen eerste gedeelte van een lied door Chloë
Komt allen tezamen.
Het donkere raam weerspiegelt mijn gedachten; bewolkte hemel zonder maan en sterren.
Vannacht zoekt Jezus wéér de stal, waken de herders; zingen de éngelen van vérre.
Chloë Ere zij God, ere zij God ….
‘k Zie zwarte schimmen op het raam van mensen, ver van huis,
In een vreemd, onvriendelijk land; vannacht zoeken zij wéér een thuis.
Chloë Hun lied verstomt ….
Het donk’re raam wordt langzaam lichter; gedachten, schimmen, zorgen
Worden kleine sporen ademtocht. Een kerkklok luidt: het is kerstmorgen.
Chloë Er is een kindeke geboren op aard ….
Het kleurig raam van glas in lood weerkáátst het kerstboomlicht.
Jezus veilig in ons midden; de harten open, deuren dicht.
Chloë O, kindeke klein, o, kindeke teer ….
Mensen zonder huis of thuis warmen zich bij dieren in de stal.
Zij luisteren naar het gezang uit huis en kerk, van overal.
Chloë Nu zeit wellecome, Jesu, lieve Heer ….
Op kleine vuile ramen zijn sterretjes geplakt.
De mensen in de stal wachten op een hand, een hart.
Chloë Midden in de winternacht ging de hemel open ….
Het donkere venster weerspiegelt mijn gedachten: Heldere hemel, lichte maan.
Ik schrijf een kerstwens op het beslágen raam.
Chloë Hoe zal ik U ontvangen, hoe wilt Gij zijn ontmoet ….
Open deuren, open handen: geef ieder mens een naam;
Geef ieder mens een stem, een lied, geef ieder mens een warme winter.
Chloë Komt allen tezamen, komt verheugd van harte ….
Gedicht van Lieke
Als straks weer kaarsjes staan te branden
En ’t kerstmaal klaar staat op de dis,
Denk dan ook dat in vele landen
Een leven veel te vroeg zal stranden
In een volslagen duisternis
Als straks weer vele stemmen zingen
Van “Vrede op aarde” enzovoort,
Denk dan ook dat vele mooie dingen
Door mensenhand verloren gingen
In onderdrukking, oorlog, moord.
Al straks het glas weer wordt geheven
En een nieuw jaar te wachten staat,
Valt er nog altijd hulp te geven
Zodat voor wie in ’t donker leven
Weer ’t levenskaarsje branden gaat.
Gedicht gelezen door Meta
Het is mij overkomen
Als een zachte bries
Een helder licht
Een woord dat ik bewaarde, diep in mij,
Dat tot leven werd gewekt -,
Belofte die de ‘kleine rest’, Gods anawin*,
Ontving als een visioen van vrede en gerechtigheid.
Het is mij overkomen,
Kleine vrouw uit Nazareth.
Ik werd geraakt, genoemd bij naam,
Aangeraakt door Gods gezant
Met tedere vastberadenheid.
‘Wees blij, vrees niet, die jou zag
Komt jou bewonen. Gezegend, jouw huis!’
Het is mij overkomen
En ik heb ‘ja’ gezegd
Omdat ik geloof in zijn kracht
Die mij en al wat leeft te boven gaat.
Wat aan mij gebeuren zal
Maakt heel de aarde nieuw.
Het is mij overkomen …
Caritas Van Houdt, Sint Trudoabdij, Brugge
*Anawin (Hebreeuws) betekent de armen, de kwetsbaren.
Enkele sfeerfoto’s: