Nu gewoon doen

Vandaag het laatste tussenstation op weg naar Pinksteren. De afgelopen week, met Hemelvaartsdag als korte pauze, heb ik genoten van het goede weer en me vermaakt met klussen en lezen. Ik heb daardoor ontdekt dat de meeste mensen deugen! Een hoogtepunt was voor Wilma en mij de lunch met het gezin van onze dochter, in hun tuin en op gepaste afstand. De jongste kleinzoon werd afgelopen week 14 jaar en het was nodig om elkaar in ieder geval echt te zien en te spreken. Bovendien mocht de appeltaart die ik altijd bak voor een verjaardag van een van de kleinzonen niet ontbreken.

De komende tijd

De komende week wordt de reis naar Pinksteren afgerond en worden er plannen gemaakt voor de komende tijd , nu met Jan Klijnsma, die per 1 juni weer 100% mag werken. Voor André breekt een rustigere tijd aan.

De komende week wordt Vrijzinnige Klanken samengesteld. Het zomernummer. De reis naar Pinksteren zal uitgebreid aan bod komen en we gaan op weg naar….?

Ik ga de komende week in elk geval, geïnspireerd door de blog, op weg met God. Ga met God en Hij zal met je zijn. Eén van mijn lievelingsliederen. In dit lied wordt voor mij uitgedrukt dat wij vrij zijn om ‘met God te gaan’. Dat kunnen we doen, het is aan ons. En als we daarvoor kiezen is, logischerwijs, God met ons.

In praktijk brengen

Bij het vorige verslag was het thema: ‘bid en het zal gegeven worden’. Voor mij ging dat samen met handelen, eensgezind handelen. Nu gaat het ook om handelen, maar niet vragend. Nu gewoon doen. Ga met God! Waarom? Dan is God bij je. Hoe eenvoudig willen we het hebben. Is het echt zo makkelijk? We hebben elkaar als geloofsgemeenschap om dat samen in praktijk te brengen. Dan kan dat toch niet te moeilijk zijn. Ik hoop dat ons nog veel tijd geschonken wordt om dat verder uit te werken en te ontdekken.

Feestelijke aankomst

Intussen heb ik ook genoten van alle reacties die de reis naar Pinksteren intussen heeft opgeleverd. Je hoopt, als je op reis gaat, altijd op een prettig reisgezelschap, maar dit overtreft al mijn verwachtingen. Ik houd er een zeer waardevolle verzameling reisverhalen aan over en het maakt de reis tot een verrijkende ervaring waar ik nog lang niet mee klaar zal zijn.

Kortom een heerlijke gedachte om op reis en aan de slag te gaan met een feestelijke aankomst in het verschiet en veel energie om het de puntjes voor het vraagteken van ‘op weg naar?’ te gaan invullen.

Lieve reisgenoten we houden contact.

Bram Schrier