10 mei 2020

Op Reis naar Pinksteren: de geest en de genade reist met ons mee

Geschreven door Ilonka van der Sluijs - Visser

Lorenzo Lotto schilderde in 1511 of 1512 Christus met de apostelen op de berg Tabor. Hier speelt zich de scene af uit Matteus 18 vers 19 en 20.

‘Ik verzeker het jullie nogmaals: als twee van jullie hier op aarde eensgezind om iets vragen, wat het ook is, dan zal mijn Vader in de hemel het voor hen laten gebeuren. Want waar twee of drie mensen in mijn naam samen zijn, ben ik in hun midden.’ – Matteus 18 vers 19 en 20

Bijna twee maanden zijn we in lockdown, eindelijk komt de eerste versoepeling. De stilte en de rust die we nu ervaren kunnen zomaar weer voorbij zijn. Kunnen we, nu de wereld even minder snel draait, ook ervaren dat die vertraging misschien een zonzijde heeft? Dat de stilstand van de afgelopen tijd ons misschien ook iets brengt?

Iemand mailde mij: ‘Ik constateer dat mensen de relatieve rust –minder stress, niet hoeven voldoen aan allerlei (sociale) verplichtingen en meedoen in de race– best lekker vinden. En dat eenzame mensen zich minder eenzaam voelen, omdat iedereen in hetzelfde schuitje zit.’ Zo hoorde ik over iemand die zich minder alleen voelt omdat ze minder geconfronteerd wordt met andere mensen die het samen gezellig hebben.

Stilte

Iemand van in de zeventig vertelt me dat het haar goed gaat. Ze geniet van lange wandelingen en de stilte op straat. Het doet haar denken aan haar jeugd. Ze vraagt zich af of we kunnen accepteren dat het leven niet maakbaar is en de dood onderdeel van het leven – hoe lastig dat besef ook is.

Een jonge vrouw vertelt over haar buurvrouw die alleen maar aan het werk was – die nu al weken thuis is en zegt: ‘Ik leek wel gek, ik ga dat niet meer doen straks.’ Of de vrouw die vertelt dat ze rust heeft gevonden in zichzelf – door de afgedwongen rust van de lockdown.

‘Ik slaap weer lekker’

Rapper Boef

Je leest het ook in de media. Een erkende druktemaker als de succesvolle rapper Boef zegt: ‘Eerlijk gezegd is corona het beste dat me in vier jaar tijd is overkomen. Ik werd geleefd: mentaal zat ik tegen het randje van een burn-out aan. Nu ik zoveel tijd heb, slaap ik weer lekker. Ik rust uit en werk aan muziek. Normaal grijp ik gelijk naar m’n telefoon om te kijken wat er speelt. Nu ben ik heel chill. Ik ben rustiger geworden.”

Son Mieux

Vanuit huis zingt de opkomende Haagse band Son Mieux over de Luxury of Quarantine. Dat dubbele gevoel bij deze crisis – die misschien toch niet alleen maar ellende is. Want afstand houden van de mensen om je heen, waarmee je omgaat en waarvan je houdt: je wordt er niet blij van; en toch zou de quarantaine ook iets moois kunnen opleveren: de rust om te beseffen dat we anders kunnen leven.

Is dit de keerzijde van corona? De winst ervan? Natuurlijk, het verlies is enorm. Materieel en immaterieel. Maar wat wanneer we deze tijd gebruiken om stil te staan bij wat werkelijk telt? Waar het echt om draait in het leven? Verbondenheid – met onszelf en de mensen om ons heen?

Appje

Verbinding met anderen zit ‘m in hele kleine dingen. Dat merken we nu maar weer. Attenties, aandacht hebben voor elkaar. Een telefoontje, een mailtje, een appje. Een kaart, een brief, een bloemetje. Elkaar laten weten dat je aan elkaar denkt. Misschien juíst de mensen die je een beetje uit het oog verloren was.

Terugschakelen, onze manier van omgaan met onszelf en elkaar opnieuw uitvinden: goed beschouwd daar zijn geen grote bijeenkomsten voor nodig; want dat gebeurt op individueel niveau. Die zorgzaamheid voor jezelf en elkaar, groeit stil van binnen – en kan zich nu voorzichtig uitdrukken naar de mensen het dichtst om ons heen.

Dankbaar

Zo bezien mogen we ook dankbaar zijn: behalve voor een blauwere hemel en schonere lucht, dat het ook van binnen stiller kan worden, en leger. En er meer ruimte en rust kan komen om dat cruciale evangeliewoord ‘dagdagelijks’ te kunnen ervaren: ‘Overal waar twee of drie gelovigen bij elkaar zijn, daar ben ik ook.’

Op weg naar Pinksteren staan we er niet alleen voor. Er is hulp. Want de geest en de genade van Christus reist met ons mee.