De kerk leent zich voor exposities. Geregeld zijn nieuwe tentoonstellingen van schilders, fotografen en keramisten. Openingstijden zijn op zondag van 11.00 tot 12.00 uur en elke woensdagochtend van 10.00 tot 12.00 uur. Daarnaast kunt u aanbellen bij de familie Schrier die boven de kerk aan de Voorstraat 35 in Sommelsdijk woont.

Surrealistische collages van Jolanda van Seters

Tot en met 26 februari 2025 zijn collages te zien van Jolanda van Seters. Het zoeken naar geschikt materiaal, bij de kringloop, in een zwerfboekenkast of verkregen door vrienden en familie, kan uren zo niet dagen in beslag nemen.

Het begint al bij het doorbladeren van tijdschriften of boeken. Wat voor gevoel geeft dit haar? Komen er gelijk ideeën naar boven? Kan zij het combineren met wat zij al thuis heeft liggen? Deze tijdschriften kunnen van alles zijn, van de Margriet of Libelle en Grasduinen tot Quest, Museumtijdschriften of National Geograpic, en dan het liefst uit de jaren ’60, ’70 of ’80. Zelfs sprookjesboeken krijgen een plekje in haar zelfgecreëerde chaos. De keukentafel ligt continu bezaaid met tijdschriften, mesjes, scharen, lijmstiften, uitgeknipte plaatjes, papierbak, ideeën en fotolijstjes. Het avondeten vindt plaats tussen de opgestapelde boeken en tijdschriften die op omvallen staan. Snippers papier als confetti rondom de borden.

‘A Collage a day keeps the doctor away’ is de titel van de expositie. Het maken van surrealistische collages is een fijn tijdverdrijf, het zet haar gedachten stil. Zij vindt het prettig om met haar handen te werken en naar haar gevoel te luisteren. Het lijkt zo simpel, maar als ze te lang aan een collage sleutel, verdwijnt de magie. En zij krijgt maar één kans omdat ze het met de hand maakt. Opnieuw doen is dus geen optie. Soms voelt dit als rouw. Beetje vergelijkbaar als het dagelijks leven.

Stress, na maanden plezier

Dan is het moment daar, haar creaties krijgen een mooi plekje tijdens een expositie. De voorpret, het geregel, ‘haar geheim’ wat zij al maanden met veel plezier meedraagt, geeft nu stress. Inmiddels twijfelt ze aan alles. Maar zij weet, ik ben van zover gekomen, nu is het doorpakken.

Als je een collage van haar ziet, zie je meer dan alleen een afbeelding. Je ziet honderden uren aan fouten en experimenteren. Je ziet frustratie en momenten van vreugde. Je ziet niet slechts één ding, je ziet een stukje van een hart, een stukje van een ziel, een stukje van iemands leven.